 |
Στίχοι: Πάνος Φαλάρας
Μουσική: Άκης Δείξιμος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Καρράς
Τις φωτογραφίες σου κοιτάζω
κι όλες τις δικές σου αφιερώσεις.
Δεν περίμενα ποτέ από σένα
μ’ ένα αντίο σου να με σκοτώσεις.
Ήπια το δικό σου το φαρμάκι
ως την τελευταία τη σταγόνα.
Σαν ξεριζωμένο δέντρο μοιάζω
απ’ του χωρισμού σου τον κυκλώνα.
Συγκάτοικος της μοναξιάς
για σένα έχω γίνει.
Στο σπίτι που με άφησες
και η ζωή μου σβήνει.
Συγκάτοικος της μοναξιάς
και ο δικός μου πόνος.
Το φέρσιμό σου τ’ άπονο
δεν το γιατρεύει ο χρόνος.
Μοιάζουν με μαχαίρια στο μυαλό μου
όλες οι δικές μας οι αναμνήσεις.
Λέω "θα γυρίσεις στο πλευρό μου",
ίσως και να ζω με ψευδαισθήσεις.
Ήπια το δικό σου το φαρμάκι
ως την τελευταία τη σταγόνα.
Σαν ξεριζωμένο δέντρο μοιάζω
απ’ του χωρισμού σου τον κυκλώνα.
Συγκάτοικος της μοναξιάς
για σένα έχω γίνει.
Στο σπίτι που με άφησες
και η ζωή μου σβήνει.
Συγκάτοικος της μοναξιάς
και ο δικός μου πόνος.
Το φέρσιμό σου τ’ άπονο
δεν το γιατρεύει ο χρόνος.
|  |
Text: Panos Falaras
Musik: Akis Diximos
Uraufführung: Vasilis Karras
Ich schaue deine Fotografien an
und alle deine Widmungen.
Nie hätte ich mir von dir erwartet,
dass du mich mit einem Lebwohl umbringst.
Ich habe dein Gift getrunken
bis zum letzten Tropfen.
Ich gleiche einem entwurzelten Baum
durch den Wirbelsturm der Trennung von dir.
Mitbewohner der Einsamkeit
bin ich wegen dir geworden.
In dem Haus, in dem du mich zurückgelassen hast,
erlischt auch mein Leben.
Mitbewohner der Einsamkeit
ist auch mein Schmerz.
Dein herzloses Verhalten
heilt die Zeit nicht.
Wie Messer sind in meinem Kopf
alle unsere Erinnerungen.
Ich sage mir "du wirst an meine Seite zurückkehren",
vielleicht lebe ich mit Illusionen.
Ich habe dein Gift getrunken
bis zum letzten Tropfen.
Ich gleiche einem entwurzelten Baum
durch den Wirbelsturm der Trennung von dir.
Mitbewohner der Einsamkeit
bin ich wegen dir geworden.
In dem Haus, in dem du mich zurückgelassen hast,
erlischt auch mein Leben.
Mitbewohner der Einsamkeit
ist auch mein Schmerz.
Dein herzloses Verhalten
heilt die Zeit nicht.
| |
