 |
Στίχοι: Τάσος Οικονόμου
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου
Ήμουνα μοναχοπαίδι, ήμουνα μοναχογιός,
κι έχω γίνει ψυχοπαίδι, κι έχω γίνει παραγιός.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Αφιλότιμη!
Ήμουνα ο νοικοκύρης, ήμουνα ο σεβνταλής,
κι έχω γίνει μουσαφίρης, κι έχω γίνει κουρελής.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Αφιλότιμη!
Ήμουνα μοναχοπαίδι, ήμουνα μοναχογιός,
κι έχω γίνει ψυχοπαίδι, κι έχω γίνει παραγιός.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Αφιλότιμη!
|  |
Paroles: Tasos Oikonomou
Musique: Yioryos Hatzinasios
Première Performance: Stratos Dionysiou
J'étais l'enfant unique, j'étais le fils unique,
et je suis devenu l'enfant adoptif, l'enfant recueilli
Dans ton coeur, ingrate,
tu ne sais m'estimer, ingrate.
J'étais le maître, j'étais l'amant,
et je suis devenu l'invité, le gueux.
Dans ton coeur, ingrate,
tu ne sais m'estimer, ingrate.
| |
