 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Γιάννης Κωνσταντινίδης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας
Άλλος φτάνει στο Ντουμπάι, άλλος ως την Αμοργό
ο καθένας κάπου πάει μα όλοι θα’ρθουν πάλι εδώ
Πάντα μεσ’ την ίδια πόλη, πάντα μεσ’το ίδιο γκρι
μα απ’το γκρίζο μέσα σκάει μια υπόγεια γιορτή
Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι
κάνε το μπαλκόνι σου νησί
ό, τι θέλει ο άνθρωπος καρδιά μου το μπορεί
Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι
κάνε τη Δευτέρα Κυριακή
όλα τ’αδιέξοδα σε βγάζουν στη ζωή
Ο ένας πάει πρώτη θέση ο άλλος στη τουριστική
όμως και οι δυο γυρνάνε μεσ’ την ίδια φυλακή
Έτσι είναι αυτός ο κόσμος, μα αν εσύ τον δεις αλλιώς
ανατρέπεται και πέφτει, σπάει ο κόσμος ο παλιός
Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι
κάνε το μπαλκόνι σου νησί
ό, τι θέλει ο άνθρωπος καρδιά μου το μπορεί
Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι
κάνε τη Δευτέρα Κυριακή
όλα τ’αδιέξοδα σε βγάζουν στη ζωή
|  |
Text: Nikos Moraitis
Musik: Yiannis Konstadinidis
Uraufführung: Yiannis Kotsiras
Den einen reicht Dubai, anderen Amorgos
alle gehen irgenwohin, aber alle werden wieder hierher zurückkommen.
Jeder immer in die selbe Stadt, immer in das selbe Grau,
aber unter dem Grau kommt eine Party hervor.
Mach den Winter zum Sommer,
mach Deinen Balkon zur Insel.
Das was der Mensch will, mein Herz, das kann er.
Mach den Winter zum Sommer,
mach den Montag zum Sonntag,
alle Ausweglosigkeiten führen Dich ins Leben.
Einer fährt erster Klasse, der andere economy,
aber sie kehren Beide wieder in das gleiche Gefängnis zurück.
So ist diese Welt, aber wenn Du sie anders betrachtest...
es kippt um und fällt, zerbricht die alte Welt.
Mach den Winter zum Sommer,
mach Deinen Balkon zur Insel,
Das was der Mesch will, mein Herz, das kann er.
Mach den Winter zum Sommer,
mach den Montag zum Sonntag,
alle Ausweglosigkeiten führen Dich ins Leben.
| |
