Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131559 Τραγούδια, 269639 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Твоё сердце - камень. - 2374 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Γιάννης Δόξας
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου

Στην ψυχή αγκάθι τ’ όνειρό μου
κι η καρδιά σου πέτρα να χτυπώ
ήθελα να σ’ έχω στο πλευρό μου
σύμμαχο αγάπης κι όχι εχθρό

Δες με πώς έχω γίνει
τι έχει απομείνει
είμαι ένας άνθρωπος μισός
σιωπή και απουσία
μες στο μυαλό θηρία
είμαι ένας άνθρωπος τρελός

Σ’ είχα μάθει μόνο εγώ να αγαπώ
μόνο εγώ να αγαπώ.

Νύχτες, που `θελα να δώσεις
μα δεν είχες
πέλαγος να φτιάχνουνε οι πίκρες
να πεθαίνω για ν’ αναστηθώ
Μέρες, που τα λόγια σκότωναν σαν σφαίρες
στα σεντόνια θύελλες κι αγέρες
που `σουν χίμαιρα, παράθυρο κλειστό

Να παρακαλάω για το φιλί σου
κι η καρδιά σου πέτρα να χτυπώ
σ’ ένα Γολγοθά ως το κορμί σου
καταδίκη να `χω το σταυρό

Δες με πώς έχω γίνει
τι έχει απομείνει
είμαι ένας άνθρωπος μισός
σιωπή και απουσία
μες στο μυαλό θηρία
είμαι ένας άνθρωπος τρελός

Σ’ είχα μάθει μόνο εγώ να αγαπώ
μόνο εγώ να αγαπώ.

Νύχτες, που `θελα να δώσεις
μα δεν είχες
πέλαγος να φτιάχνουνε οι πίκρες
να πεθαίνω για ν’ αναστηθώ
Μέρες, που τα λόγια σκότωναν σαν σφαίρες
στα σεντόνια θύελλες κι αγέρες
που `σουν χίμαιρα, παράθυρο κλειστό


лирика: Yiannis Doxas
lyrics
музыка: Yioryos Sabanis

Первое исполнение: Elena Paparizou

Моя мечта - это шип в душе,
А твоё сердце, все равно что камень, по которому стучу.
Я хотела, чтоб ты был рядом.
Верный любимый, а не враг.

Посмотри во что я превратилась.
Что от меня осталось.
Я получеловек.
Молчание и отсутствие,
Монстры в моей голове.
Я сумасшедший человек.

Я научила тебя, что только я та, кто любит
только я та, кто любит..

Ночи, те, что хотела тебе дать,
но ты их так и не взял.
Горечь, как море.
Надо умереть, чтоб вновь воскреснуть.
Днями, когда слова убивают как пули
На моих простынях шторма и ветры.
Ты был лишь химерой, закрытым окном.

Мне нужно просить твоих поцелуев
И сердце твое, все равно, что камень
Твое тело на Голгофе
И я приговорена носить этот крест.

Посмотри во что я превратилась.
Что от меня осталось.
Я получеловек.
Молчание и отсутствие,
Монстры в моей голове.
Я сумасшедший человек.

Я научила тебя, что только я та, кто любит
только я та, кто любит..

Ночи, те, что хотела тебе дать,
но ты их так и не взял.
Горечь, как море.
Надо умереть, чтоб вновь воскреснуть.
Днями, когда слова убивают как пули
На моих простынях шторма и ветры.
Ты был лишь химерой, закрытым окном.

   Celeste, Elena © 28-11-2008 @ 02:56

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο