 |
Στίχοι: Γιάννης Δόξας
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου
Στην ψυχή αγκάθι τ’ όνειρό μου
κι η καρδιά σου πέτρα να χτυπώ
ήθελα να σ’ έχω στο πλευρό μου
σύμμαχο αγάπης κι όχι εχθρό
Δες με πώς έχω γίνει
τι έχει απομείνει
είμαι ένας άνθρωπος μισός
σιωπή και απουσία
μες στο μυαλό θηρία
είμαι ένας άνθρωπος τρελός
Σ’ είχα μάθει μόνο εγώ να αγαπώ
μόνο εγώ να αγαπώ.
Νύχτες, που `θελα να δώσεις
μα δεν είχες
πέλαγος να φτιάχνουνε οι πίκρες
να πεθαίνω για ν’ αναστηθώ
Μέρες, που τα λόγια σκότωναν σαν σφαίρες
στα σεντόνια θύελλες κι αγέρες
που `σουν χίμαιρα, παράθυρο κλειστό
Να παρακαλάω για το φιλί σου
κι η καρδιά σου πέτρα να χτυπώ
σ’ ένα Γολγοθά ως το κορμί σου
καταδίκη να `χω το σταυρό
Δες με πώς έχω γίνει
τι έχει απομείνει
είμαι ένας άνθρωπος μισός
σιωπή και απουσία
μες στο μυαλό θηρία
είμαι ένας άνθρωπος τρελός
Σ’ είχα μάθει μόνο εγώ να αγαπώ
μόνο εγώ να αγαπώ.
Νύχτες, που `θελα να δώσεις
μα δεν είχες
πέλαγος να φτιάχνουνε οι πίκρες
να πεθαίνω για ν’ αναστηθώ
Μέρες, που τα λόγια σκότωναν σαν σφαίρες
στα σεντόνια θύελλες κι αγέρες
που `σουν χίμαιρα, παράθυρο κλειστό
|  |
Lyrics: Yiannis Doxas
Music: Yioryos Sabanis
First version: Elena Paparizou
In my soul my dream is a thorn,
and your heart is a stone that I run into.
I wanted to have you by my side,
as a comrade of love and not a foe.
Look at how I've become,
at what is left of me,
I am only half of a person.
Silence and absence,
monsters in my mind,
I am a lunatic.
I had learned that only I would love you,
only I to love.
Nights I wished for you to give,
but you didn't have to give.
A sea in which to drown my sorrows,
so that I might die to be resurrected.
Days, which your words murdered like bullets,
In my sheets, storms and winds,
and you were a closed window.
I begged for your kiss,
and your heart, a stone which I'd hit.
From a Golgotha unto my body,
my judgment would be a cross.
Look at how I've become,
at what is left of me,
I am only half of a person.
Silence and absence,
monsters in my mind,
I am a lunatic.
I had learned that only I would love you,
only I to love.
Nights I wished for you to give,
but you didn't have to give.
A sea in which to drown my sorrows,
so that I might die to be resurrected.
Days, which your words murdered like bullets,
In my sheets, storms and winds,
and you were a closed window.
| |
