 |
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Άλλες ερμηνείες:
Ρίτα Αντωνοπούλου
Αν ήτανε το έδαφός σου πρόσφορο
θα σου `φτιαχνα μια πίστα από φώσφορο
με δώδεκα διαδρόμους
δώδεκα τρόμους
με βύσματα κι εντάσεις φορητές
με πείσματα κι αεροπειρατές
αν ήτανε η αγκαλιά σου όαση
θα σου `φερνα δισκάκια για ακρόαση
στο λίκνισμα της άμμου
στάλα η καρδιά μου
κι η διψασμένη μου ψυχή στρατός
και πάνω της ζωής ο αετός
Όνειρα όνειρα
φλόγες μακρινές μου
Του φευγιού μου όνειρα
κι άγνωστες φωνές μου
Κοιμήσου εσύ κι εγώ θα ονειρεύομαι
σαν ήσυχος θεός θα εκπορεύομαι
απ’τ’άσπρο σου το χιόνι
δίχως σεντόνι
στα νύχια του κακού τη νύχτα αυτή
κι ο θάνατος λυπάται να κρυφτεί
|  |
Paroles: Lina Nikolakopoulou
Musique: Thanos Mikroutsikos
Première Performance: Haroula Alexiou
Autres interprétations:
Rita Adonopoulou
Si le sol s'y prêtait
je te tracerai une route de lumière
avec douze voies
douze peurs
avec des fiches et des tensions portables
avec des obstinations et des pirates de l'air
si ton étreinte était une oasis
je t'apporterai des disques à écouter
dans le balancement du sable
mon coeur suitant
et mon âme assoifée au combat
et l'aigle au-dessus de la vie
Rêves-rêves
mes lointaines flammes
mes rêves de fuite
et mes voix inconnues
Dors et moi je rêverai
tel un dieu tranquille j'émanerai
de ton blanc duvet
sans drap
cette nuit-là dans les griffes du mal
et la mort dédaigne se cacher
| |
