 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Άλλες ερμηνείες:
Μαρινέλλα
Δημήτρης Μητροπάνος
Ποια χέρια πήραν, πήραν τα κεριά
Κι ήρθε ξανά, κι ήρθε ξανά το βράδυ
Και δεν μπορεί η παρηγοριά
Να μ’ εύρει στο, να μ’ εύρει στο σκοτάδι
Αυτά τα χέρια είναι δικά σου
Και τα ’χεις στείλει για να με δικάσουν
Είναι μαχαίρια που ’χουν τ’ όνομά σου
Αυτά τα χέρια, τα χέρια τα δικά σου
Ποια χέρια γίναν, γίνανε σπαθιά
Χριστέ και Παναγιά μου
Κι από το στήθος, στήθος μου βαθιά
Θα κόψουν την, θα κόψουν την καρδιά μου
Αυτά τα χέρια είναι δικά σου
Και τα ’χεις στείλει για να με δικάσουν
Είναι μαχαίρια που ’χουν τ’ όνομά σου
Αυτά τα χέρια, τα χέρια τα δικά σου
|  |
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Music: Dimos Moutsis
First version: Manolis Mitsias
Other versions:
Marinella
Dimitris Mitropanos
Which hands took, took the candles
And the night came back, came back again
And comfort can not reach me
reach me in the darkness
These hands are yours
And you have send them to judge me
They are knives with your name on
These hands, your hands
Which hands turned, turned into swords
Jesus Christ and my Virgin Mary
And deeply, deeply from my chest
They will rip, rip off my heart
These hands are yours
And you have send them to judge me
They are knives with your name on
These hands, your hands
| |
