 |
Στίχοι: Σταύρος Κουγιουμτζής
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Ήταν πέντε ήταν έξι κι έγινε εφτά
το παράπονο με πήρε κι έκλαψα πικρά
έκλαψα για τη ζωή μου και για το γραφτό
το ρολόι μου δείχνει οχτώ
Διάβασα τα γεγονότα και την κοσμική
για ποδόσφαιρο για φόνους και πολιτική
στην Ασία φασαρίες πείνα κι ερημιά
το ρολόι μου δείχνει εννιά
Μια γειτόνισσα απλώνει ρούχα καθαρά
πλένει με μια νέα σκόνη κι είναι αστραφτερά
με τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενιτιά
ρετιρέ παίρνω στην Κηφισιά
Τα λουλούδια δε μυρίζουν είναι πλαστικά
ένα φίλο και μια αγάπη είχα μια φορά
τώρα βρέχει κάποιος τρέχει δεν μπορώ να δω
το ρολόι σταμάτησε εδώ
|  |
Paroles: Stavros Kouyioumtzis
Musique: Stavros Kouyioumtzis
Première Performance: Yioryos Dalaras
Il était cinq heures il était six heures puis sept
pris de tristesse j'ai pleuré amèrement
j'ai pleuré ma vie et mon destin
ma montre indique huit heures
J'ai lu les nouvelles du monde
le football les crimes la politique
des drames en Asie la faime la solitude
ma montre indique neuf heures
Une voisine étend des vêtements propres
elle lave avec une nouvelle poudre et elle resplendit
avec des chansons sur la pauvreté et l'exil
j'achète un attique à Kifissia
Les fleurs n'embaument pas elles sont en plastique
autrefois j'avais un ami et un amour
maintenant il pleut quelqu'un court je ne peux voir
ma montre s'est arrêtée maintenant
| |
