 |
Στίχοι: Γιάννης Πάριος
Μουσική: Χάρης Βαρθακούρης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος & Χάρης Βαρθακούρης
Να 'χε χρώμα η μοναξιά
στο χαρτί να ζωγραφίσω,
να την κάνω θαλασσιά
και αγέρα πελαγίσιο.
Να της βάλω και πανιά
για ταξίδι τελευταίο,
λιμανάκι στο Αιγαίο
η δική μου αγκαλιά.
Πιο καλή η μοναξιά
από σένα που δε φτάνω,
μια σε βρίσκω μια σε χάνω
πιο καλή η μοναξιά.
Να 'ταν πέτρα η μοναξιά
σκαλοπάτι να τ' ανέβεις,
να χαθείς στη λησμονιά
για να μη σε δω που φεύγεις.
Και να γίνεσαι καπνός
σαν τσιγάρο που τελειώνει,
τώρα πια θα είσαι μόνη
και θα είμαι μοναχός.
Πιο καλή η μοναξιά
από σένα που δε φτάνω,
μια σε βρίσκω μια σε χάνω
πιο καλή η μοναξιά.
Πιο καλή η μοναξιά
από σένα που δε φτάνω,
μια σε βρίσκω μια σε χάνω
πιο καλή η μοναξιά.
|  |
Lyrics: Yiannis Parios
Music: Haris Varthakouris
First version: Yiannis Parios & Haris Varthakouris
If loneliness had a colour
that I could draw on a page
I'd make it turquoise
and (the colour of) sea-air
I'd put on it sails
for a final trip
harbour in the Aegean
(is) your embrace
Loneliness is better
than you whom I cannot reach
one moment I find you the next I lose you
loneliness is better
If only loneliness were a stone
a stairstep for you to climb
to get lost in forgetfullness
so I won't see you as you leave
And as you become smoke
like the ending of a cigarette
now you will be alone
and I will be alone
| |
