 |
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης Φωνητικά: Λίτσα Διαμάντη
Νυχτερίδες κι αράχνες, γλυκιά μου,
έχουν χτίσει φωλιά
μέσα στο έρημο κι άδειο μας σπίτι
όσο λείπεις μακριά.
Νυχτερίδες κι αράχνες, γλυκιά μου,
μου κρατούν συντροφιά.
Γύρισε, γλυκιά μου, στην αγκαλιά μου, στα βασανά μου,
μη μ’ απαρνηθείς.
Εσένα, στερνή μου αγάπη,
με πόνο ζητώ για να ’ρθεις.
Μια καρδιά που πονά
να γιατρέψεις ξανά
μην αργείς, μην αργείς.
Τη σκιά μου ρωτώ κάθε βράδυ
αν ποτέ θα σε δω
για να δώσεις χαρά στη ζωή μου,
στην καρδιά μου παλμό.
Μα πονάμε και κλαίμε μονάχοι
η σκιά μου κι εγώ.
|  |
Paroles: Kostas Virvos
Musique: Hristos Nikolopoulos
Première Performance: Stelios Kazadzidis Fonitika: Litsa Diamadi
Des chauves-souris et des araignées, ma chérie,
ont fait leur nid
dans ma maison déserte et vide
tant que tu es loin.
Des chauves-souris et des araignées, ma chérie,
me tiennent compagnie.
Reviens, ma chérie, dans mes bras, malgré
mes soucis ne me rejette pas.
C'est toi, mon dernier amour,
que je réclame vers moi.
Mon coeur qui souffre
ne tarde pas ne tarde pas
à le guérir.
Je demande chaque soir à mon ombre
si je te reverrai
pour retrouver la joie dans ma vie
et un coeur qui vibre.
Mais nous souffrons et pleurons seuls
mon ombre et moi.
| |
