 |
Στίχοι: Μέθυσος
Μουσική: Μέθυσος
Πρώτη εκτέλεση: Stavento & Άρης Ζαρακάς & Stab
Πόσο ακόμα θα γυρνάς στα στέκια εκείνα που σ’ έχουνε πικράνει
Ανήσυχο μου αλάνι πότε θα βρεις λιμάνι τόση ντροπή δε φτάνει
Το κόλπο αφού δεν πιάνει ετούτο το σεργιάνι γέμισε μυστικά.
Ψέματα, ανώφελα μπερδέματα, ψεύτικα κανακέματα
Και χρυσά στέμματα φτιαγμένα από χαρτί
Ολόκληρη η Γη γέμισε με γκρεμούς και ρέματα
Κάνε τα πάντα απόψε να θυμίζουνε γιορτή
Γιορτή και πανηγύρι, μην κάνεις το χατίρι
Σ’ αυτούς που θέλουνε να πιουν του κόσμου όλη τη γύρη
Μοιάζει δειλία η σιωπή μα κι οι φωνές άκουτες γίναν γραφικές
και όσο μένεις έτσι θα είσαι πάντα στο κοστούμι ένας λεκές
και στο χαρτί τους μια μουτζούρα, γυρίζεις σαν τη σβούρα!
Γι αυτό άλλαξε στάση το σίδερο κολλάει στη βράση
Και πάμε φίλε μου μαζί από μηδενική βάση
Η βολή μας και η βολή τους επιτέλους να χαλάσει
Μπας κι αλλάξει της πορεία της η πλάση.
Πες να πάει να γαμηθεί η κάθε εκδοχή
Που θέλει να κοιμάσαι χωρίς καμία ενοχή
Να πάει να γαμηθεί αυτό είναι μια αρχή
Να γίνει η νύχτα μέρα, κουβάρι η κλωστή.
Αγρίμια που σε σκιάζουν στα όνειρα σου
Κερί που λιώνει η ζωή σου τώρα πια
Σημάδι βάζεις για να βρεις τα βήματα σου
Γκρεμός μπροστά σου ένα σάλτο κι άντε γεια
Ανύπαρκτη μου μοιάζει η μορφή σου
Και φοβισμένο σκύλο που εκάνε ζημία
Κοιμάσαι και ξυπνάς μα η ψυχή σου
Σ’ ένα κρεβάτι δεμένη με σκοινιά
Πόσο ακόμα θα γυρνάς στα στέκια εκείνα που σ’ έχουνε πικράνει
Ανήσυχο μου αλάνι άντε να βρεις λιμάνι, ντροπή να μη σε φτάνει
Θα βγάλουμε φιρμάνι, να πάψουν να σε κυνηγούν νονοί και πολισμάνοι.
Κοίτα που φτάνει μια ματιά σου καθαρή για να γίνει η ανατροπή
Πάψε όλα να τα ρίχνεις στην κακή ανατροφή
Και να γίνεσαι τροφή μασημένη για θηρία
Γίνε φίλε μου στροφή στην δική τους την ευθεία
Μην είσαι εύκολη λεία κι είναι η δυσκολία
Σ’ αυτούς που θέλουν να σε δουν να πέφτεις μ’ ευκολία.
Δείχνει δειλία αδιαφορία κι ο φανατισμός δικός τους χορηγός
Δε γουστάρουνε να είσαι του μυαλού σου ο αρχηγός
Θα ’σουν όμως στρατηγός στη δική σου τη θητεία
Κι ο μεσίτης του Θεού στη μικρή σου ενορία.
Να κι η ετυμηγορία, ένοχος εσύ, αθώα τα θηρία
Γι’ αυτό μη βάζεις μες’ το αίμα σου αυτή την υπνηλία
Που σου φέρνει απραξία, θα ’σαι πάντα το παιδί που χει κάνει αταξία.
|  |
Tекст: Methysos
Mузика: Methysos
Прва представа: Stavento & Aris Zarakas & Stab
Dokle ćeš se više vraćati na mesta gde su te povredili
Nemirna moja skitnice, kada ćeš naći luku, toliko stida nije dovoljno
Kad fore ne uspevaju, tumaranje se to tajnama napunilo
Laži, beskorisne zbrke, lažna tetošenja
I zlatne krune (oreoli) napravljene od papira
Čitava planeta ispunila se ambisima i bujicama
Pretvori sve u slavlje večeras
Slavlje i vašar, ne čini uslugu
Onima što bi sav polen sveta da ispiju
Liči na kukavičluk tišina, ali i glasovi, poslušaj ih, postali su živopisni
I dokle god budeš takav, bićeš uvek jedna fleka na odelu
I na njihovom papiru jedna mrlja, vrtiš se kao čigra..
I zato promeni stav, gvožđe se kuje dok je vruće
I idemo, prijatelju, zajedno, od nule
Naša opuštenost i njihova napokon da se izgubi
Možda svemir svoju putanju promeni.
Oteraj u tri lepe svaku varijantu
Koja traži da spavaš bez ikakve krivice
Nek’ se nosi, to je jedan početak
Da noć postane dan, a klupko konac.
Divljači što te zaklanjaju u tvojim snovima
Sveća što se topi, tvoj je život sada
Ostavljaš tragove, da bi našao svoje stope
Pred tobom je provalija, jedan skok, i vozdra
Deluje mi kao da tvoj lik ne postoji
I kao uplašen si pas, što je napravio štetu
Spavaš i budiš se, ali tvoja duša
U jednom je krevetu vezana kanapima
Dokle ćeš se više vraćati na mesta gde su te povredili
Nemirna moja skitnice, kada ćeš naći luku, toliko stida nije dovoljno
Objavićemo ferman, da prestanu da te jure kumovi i policajci
Vidi gde može da stigne jedan tvoj pogled trezven, da napravi preokret
Prestani za sve da kriviš loše vaspitanje
I da postaješ hrana, sažvakana za zveri
Budi, prijatelju moj, krivina na njihovoj pravoj
Ne budi lak plen, i biće poteškoća
Onima što hoće da te vide kako padaš sa lakoćom
Ravnodušnost pokazuje bojazan, a njihov je snabdevač fanatizam
Ne gotive kad si vladar svoje glave
Ali bio bi general u svojoj službi
I božji posrednik u svojoj maloj parohiji
Evo je presuda, krivac ti, a nevine zveri
I zato ne unosi u svoju krv tu pospanost
Koju ti donosi nedelo, uvek ćeš biti dete što je nered pravilo..
| |
