| Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης
Μουσική: Διάφανα Κρίνα
Πρώτη εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα
Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ’ όνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,
κι αν σέρνομαι στ’ ακάθαρτα του δρόμου,
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά∙
Κι αν έχει, πριν ανοίξει, το λουλούδι
στον κήπο της καρδιάς μου μαραθεί,
το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι
κι αν ξέρω πως ποτέ δε θα ειπωθεί∙
Κι αν έθαψα την ίδια τη ζωή μου
βαθιά μέσα στον πόνο που πονώ,
καθάρια πως ταράζεται η ψυχή μου
σαν βλέπω το μεγάλο ουρανό∙
Η θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη
και ογραίνοντας την άμμο το πρωί
μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,
μου λέει για κάποια που ’ζησα ζωή.
| | Lyrics: Kostas Karyotakis
Music: Diafana Krina
First version: Diafana Krina
And if my dream quenched like shadow,
and if I lost forever the joy,
and if I crawl in dirty streets,
like a bird with broken wings∙
And if the flower, before it opens,
it has withered in my heart's garden,
the free song that I've thought
what if I know that it will never be said∙
And if I buried my own life
deep inside my pain
how does my soul rejoice
when I look at the great sky,
the great sea when it comes,
and wets the sand in the morning,
it talks to me about a known shore,
it talks to me about a life I've lived.
| |