 |
Στίχοι: Πέτρος Παρασκευάς
Μουσική: Πέτρος Παρασκευάς
Πρώτη εκτέλεση: De Facto
Θέλω να πω ένα τραγούδι δίχως όνομα
να ψάξω μέσα μου στο χρόνο να χαθώ
να πλέξω νότες τα στιχάκια τα επόμενα
να τα βουτήξω στης καρδιάς σας το βυθό.
Να σας μιλήσω για τα χρόνια που περάσανε
για την αγάπη που περίμενα να `ρθει
για τα όνειρα που ξεχαστήκαν και γεράσανε
για της ψυχής που ακόμα καίει το κερί.
Θα θελα τόσα να σας πω
μα είν’ το τραγούδι μου μικρό και δεν μπορώ
φτιάχνουν οι σκέψεις μου ιστό
οι λέξεις γόρδιο δεσμό
και να τον λύσω δεν μπορώ.
Μέσα στα μάτια σας μικραίνει η απόσταση
και βρίσκω δρόμους για να έρθω πιο κοντά
όλους τους φόβους μου που έχουν πια υπόσταση
θέλω να ρίξω εδώ στα πόδια σας μπροστά.
Να σ’ αγαπώ και να σε νοιάζομαι τι το θελα
να σε προσμένω απ’ το βράδυ ως το πρωί
και να περάσει η ζωή μου έτσι ανώφελα
για να μου δώσεις μια κουβέντα σου μισή.
Θα θελα τόσα να σας πω
μα είν’ το τραγούδι μου μικρό και δεν μπορώ
φτιάχνουν οι σκέψεις μου ιστό
οι λέξεις γόρδιο δεσμό
και να τον λύσω δεν μπορώ.
Εγώ μικρός ονειρευόμουνα τη θάλασσα
πάνω στα κύματα μια μέρα να ριχτώ
κι έγινε ο πόνος μου καράβι και σαλπάρισα
σ’ ένα ταξίδι που δεν έχει γυρισμό
κι ακόμα ψάχνω τη στεριά να βρω.
Θα θελα τόσα να σας πω
μα είν’ το τραγούδι μου μικρό και δεν μπορώ
φτιάχνουν οι σκέψεις μου ιστό
οι λέξεις γόρδιο δεσμό
και να τον λύσω δεν μπορώ.
|  |
Tекст: Petros Paraskefas
Mузика: Petros Paraskefas
Прва представа: De Facto
Hteo bih da otpevam jednu pesmu bez naziva
da potražim u sebi, u vremenu da se izgubim
da ispletem note, stihove naredne
da ih uronim u dubine vaših srca
Da vam ispričam o godinama što su prošle
o ljubavi što sam čekao da dođe
o snovima što su zaboravljeni ostarili
o duši čija sveća još uvek gori
Toliko bih toga hteo da vam kažem
ali pesma je moja kratka i ne mogu
misli moje mrežu pletu
reči gordijev čvor
i da ga razrešim ne mogu
U vašim očima smanjuje se razdaljina
i nalazim puteve da njima priđem bliže
sve svoje strahove što postoje
želim da bacim ovde pred vaše noge
Da te volim i da za tebe marim, šta mi je trebalo
da te čekam od jutra do mraka
i tako život da mi prođe uzaludno
da bi mi se bar nekad obratila
Toliko bih toga hteo da vam kažem
ali pesma je moja kratka i ne mogu
misli moje mrežu pletu
reči gordijev čvor
i da ga razrešim ne mogu
Ja sam kao mali sanjao more
u njegove talase da se bacim jednog dana
moj bol je postao brod i ja sam otplovio
u jedno putovanje bez povratka
i još uvek tragam za kopnom..
Toliko bih toga hteo da vam kažem
ali pesma je moja kratka i ne mogu
misli moje mrežu pletu
reči gordijev čvor
i da ga razrešim ne mogu
| |
