 |
Στίχοι: Λάκης Τεάζης
Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Κάθεσαι στο μπαλκονάκι
σαν λουλούδι αθάνατο
μα εγώ σαν τ’ αηδονάκι
παίζω με το θάνατο.
Δε με νοιάζει κι αν πεθάνω
δε με νοιάζει κι αν χαθώ
ένα μόνο με μαραίνει
που μ’ αφήνεις μοναχό.
Σ’ αγαπώ σαν αμαρτία
σε μισώ σαν φυλακή.
Κόψε με αν θες στα τρία
στάλα αίμα δε θα βγει.
Τα βελούδινά σου χείλη
δε ματώσανε ποτές
είσαι η καύτρα στο καντήλι
που το λάδι μου το καις.
Στα μαλλιά σου κρέμασέ με
χτυποκάρδι και βρισιά
να μη βλέπω άλλα χείλη
να σου πίνουν τη δροσιά.
|  |
Lyrics: Lakis Teazis
Mузика: Spyros Papavasiliou
Първото изпълнение: Dimitris Mitropanos
Стоиш на балкона
като цвете безсмъртно,
а аз като крадец
със смъртта си играя.
Не ме интересува дали ще умра,
не ме интересува дали ще изчезна.
Ще ме погуби единствено,
ако ти сам ме оставиш.
Като грях те обичам,
като затвор те мразя.
На три срежи ме, ако щеш,
кръв не ще да потече.
Кадифените ти устни,
да не желаят други.
Ти си фитилът в кандилото,
в чийто огън аз горя.
Убий ме с твоята коса,
увий ме и ме измъчи,
да не съзирам устни други аз,
да пия твоята роса.
| |
