 |
Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Αλίκη Βουγιουκλάκη
Άλλες ερμηνείες:
Ελευθερία Αρβανιτάκη & Άλκηστις Πρωτοψάλτη & Κώστας Γανωτής
Αλίκη Καγιαλόγλου
Φοίβος Δεληβοριάς
Μια βάρκα ήταν μόνη της σε θάλασσα γαλάζια
κι ήτανε κι ένας γλάρος με ολόλευκα φτερά
κι όλο την κοντοζύγωνε για να της κάνει νάζια
και τις φτερούγες του έβρεχε στα γαλανά νερά
Και ζήλεψα τη βάρκα τη μικρή τη χιονάτη
που της φιλούσε ο γλάρος το κατάλευκο πανί
Και νιώθω σαν βαρκούλα στα γαλάζια τα πλάτη
που όλο περιμένει κάποιο γλάρο να φανεί
Ένα γεράνι κόκκινο λουλούδισε στη γλάστρα
κι ήρθε μια πεταλούδα που πετούσε σαν τρελή
Και ποιος να ξέρει άραγε τι του `πε η ξελογιάστρα
και κείνο εκοκκίνισε ακόμα πιο πολύ
Και όλο συλλογιέμαι τα φτερά τ’ ανοιγμένα
αλλά το τι να είπαν δεν το βρίσκω, ομολογώ
Ποιος άραγε το ξέρει να το πει και σε μένα
Ας τ’ άκουγα από σένα κι ας κοκκίνιζα και `γω
Χθες το φεγγάρι ασήμωσε της λεύκας μας τα φύλλα
που στέκονταν ακίνητη εκεί στην ερημιά
κι όταν ο Μπάτης φύσηξε της ήρθε ανατριχίλα
κι αμέσως τρεμουλιάσανε τα φύλλα τα ασημιά.
Και όλο συλλογιέμαι, συλλογιέμαι πως κάτι,
Πρέπει να είπε ο Μπάτης μυστικό μες τα κλαδιά
Ας τ’ άκουγα από σένα τα λογάκια του Μπάτη,
κι ας ένιωθα να τρέμει σαν τα φύλλα η καρδιά
|  |
Lyrics: Alekos Sakellarios
Music: Manos Hatzidakis
First version: Aliki Vouyiouklaki
Other versions:
Eleftheria Arvanitaki & Alkistis Protopsalti & Kostas Yanotis
Aliki Kayialoylou
Foivos Delivorias
A boat was all alone in a turquoise sea
and there was a seagull with all-white wings
which was always keeping a close eye on it in order to make signs to it
and dipping its wings into the blue waters
And I was jealous of the small, snow-white boat
who was having its all-white sail kissed by the gull
And I feel like a little boat in the blue broadness
which always waits for some gull to appear
A red geranium bloomed in a pot
and a butterfly came which flutterred like crazy
And who knows what kinds of misleading things the butterfly said to it
that it reddened even more
And I always ponder the opened wings
but I'll admit that I cannot figure out what they said,
Who, I wonder, knows, and could tell me
Let me have heard it from you and let me have reddened too
Yesterday the moon silvered our elm's leaves
the elm stood motionless in the empty space
and when the wind blew it shudderred
and the silver leaves shivered.
And I always ponder, ponder that something,
Must've been said by the wind, a secret told in the branches
Let me have heard the wind's words from you,
and let me have felt a shiver like that of the leaves, in my heart
| |
