 |
Στίχοι: Νίκος Καρβέλας & Νίκος Βουρλιώτης
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση & Νίκος Βουρλιώτης
Βουρλιώτης: Για πες μου, τώρα που ήρθε η ώρα για να φύγω,
στέκομαι μπροστά στην πόρτα, την ανοίγω.
Πίσω μου εσύ και ένα ναρκοπέδιο που `χει τη μορφή σου
μα θυμίζει άλλο σχέδιο.
Γίναμε δυο ξένοι που συζούν στην ίδια πόλη,
δε το συζητάμε μα το ξέρουν όλοι.
Τίποτα κρυφό πια δε μένει πια δεν κρύβεται,
όταν μία σχέση τραυματίζεται ή θίγεται.
Φύγετε ο ένας απ’ τον άλλο τώρα φύγετε,
όσο προσπαθείτε τρύπες μόνο ανοίγετε.
Τρύπα στο νερό και οι δυο σας πνίγεστε σαν τους ναυαγούς
όταν στα βαθιά ανοίγεστε.
Είναι φορές που θυμώνω αλλά και βράζω,
από το θυμό δηλητήριο πάντα στάζω,
τότε είναι που θέλω να σε πνίξω
κι άλλοτε διάπλατα τα χέρια μου ν’ ανοίξω.
Βίσση: Έρωτα ή πόλεμο
τι ζητάς απ’ τα δυο;
Έρωτα ή πόλεμο
πες μου τελικά
τι θες από μένα.
Γίνε ένα δάκρυ
γίνε μια φλόγα.
Κάνε με στάχτη,
ζήτα συγγνώμη.
Γίνε μια λέξη,
Γίνε αλήθεια.
Γίνε ένα ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ...
Βουρλιώτης: Ναι, όλα όσα είπαμε
ναι, όλα όσα ζήσαμε
δεν ξεχνιούνται πια ποτέ ναι, ναι, ναι, ναι, ναι
Ό,τι συναντήσαμε, όσα αγαπήσαμε,
μέσα μας θα μείνουνε
ναι, ναι, ναι, ναι...
|  |
Tекст: Nikos Karvelas & Nikos Vourliotis
Mузика: Nikos Karvelas
Прва представа: Anna Vissi & Nikos Vourliotis
Kaži mi sada, kad je došlo vreme da odem
pred vratima stojim, otvaram ih
iza mene ti i minsko polje što ima tvoj lik
ali liči na neki drugi plan
postali smo dva stranca što žive u istom gradu
ne pričamo o tome, ali to svi znaju
ništa više nije tajno, niša se više ne skriva
kad je jedna veza ranjena ili na probu stavljena..
odlazite, jedno od drugog sad se udaljite
što se više trudite, rupe samo otvarate
"rupa u vodi", a vas dvoje se davite kao brodolomnici
kad krećete ka pučini..
Ima dana kad se ljutim, ali i ključam
od besa, otrov uvek iz mene izlazi
tada mi dođe da te zadavim
a nekim drugim danima da te raširenih ruku dočekam
Ljubav ili rat
šta tražiš od ta dva?
Ljubav ili rat
kaži mi već jednom
šta hoćeš od mene
Postani suza
poslani plamen
pretvori me u pepeo
traži oproštaj
postani reč
postani istina
postani jedno da, da, da, da, da, da..
Da, sve što smo rekli
sve što smo proživeli
nemoguće je zaboraviti, da, da, da, da, da
sve što smo sreli, sve što smo zavoleli
u nama će ostati
da, da, da, da...
| |
