Κάθε φορά που θα γυρίσω το κλειδί
ήταν το κλειδί

κάθε φορά θ’ αναζητήσω το φιλί
ήταν το φιλί

κάθε φορά θα νομίζω
πως θα είσαι πάντα εκεί

Κι άλλη φορά που θα ξυπνήσω ξαφνικά
μέσα στη νυχτιά

κι άλλη φορά που θα γυρίζω απ’ τη μεριά
κείνη τη μεριά

δε θα ’σαι εκεί
και μου λείπεις φοβερά

Δε σ� έχω πια
κι αν κλαίω κι αν φωνάζω σιωπηρά
δεν σου �δειξα ποτέ πως μετανιώνω

κι ας λιώνω
δε σ’ έχω πια
τα όρια του μυαλού μου τα στενά
δεν μ’ άφησαν ποτέ να μετανιώσω
μα ωστόσο


Κάθε φορά που όλοι έχουνε γιορτή
δεν είναι γιορτή
κάθε φορά η μοναξιά μου είναι φρικτή
βασανιστική
κάθε φορά
βλέπω πόσο σ’ αγαπώ

Δε σ’ έχω πια
κι αν κλαίω κι αν φωνάζω σιωπηρά
δεν σου `δειξα ποτέ πως μετανιώνω

κι ας λιώνω
δε σ’ έχω πια
τα όρια του μυαλού μου τα στενά
δεν μ’ άφησαν ποτέ να μετανιώσω
μα ωστόσο

Κάθε φορά που θα γυρίσω το κλειδί
εκείνο το κλειδί
κάθε φορά θ’ αναζητήσω το φιλί
εκείνο το φιλί
κάθε φορά
βλέπω πόσο σ’ αγαπώ