Εσύ είσαι ένας ουρανός
κι εγώ μια πέτρα εδώ χάμω,
εσύ είσαι ήλιος φωτεινός
κι εγώ στον κόσμο δίχως φως
σαν βότσαλο στην άμμο.

Να σ’ αντικρίσω,
πες μου πως να σ’ αντικρίσω,
είσαι αγέρας
και πως να σ’ αιχμαλωτίσω.

Άλλος ο κόσμος ο δικός μου,
άλλος ο κόσμος ο δικός σου, πως να συναντηθούμε.
Άλλος ο δρόμος ο δικός μου,
άλλος ο δρόμος ο δικός σου και πως ν’ αγαπηθούμε.

Εσύ είσαι άγια προσευχή
κι εγώ αλμύρα από δάκρυ,
είσαι εικόνα μαγική
κι εγώ μια χάντρα φτωχική
στης έγνοιας σου την άκρη.

Να σ’ αντικρίσω,
πες μου πως να σ’ αντικρίσω,
είσαι αγέρας
και πως να σ’ αιχμαλωτίσω.

Άλλος ο κόσμος ο δικός μου,
άλλος ο κόσμος ο δικός σου, πως να συναντηθούμε.
Άλλος ο δρόμος ο δικός μου,
άλλος ο δρόμος ο δικός σου και πως ν’ αγαπηθούμε.