Η γκαντεμιά κι η ζήλια καθίσανε μαζί
στην πόρτα μου απέξω στο πρώτο το σκαλί.
Μιλούσανε για μένα σαν φίλοι γκαρδιακοί
και μου ‘στρωσαν στο διάβα αγκάθινο χαλί.

Η γκαντεμιά κι η ζήλια καθίσανε μαζί
στην πόρτα μου απέξω στο πρώτο το σκαλί.
Η γκαντεμιά κι η ζήλια καθίσανε μαζί
στην πόρτα μου απέξω στο πρώτο το σκαλί.

Προσπάθησα ν’ ακούσω μιλούν ψιθυριστά
φεύγω για να με χάσουν μα πάλι αυτές μπροστά.
Πώς να τις αποφύγω και πως να τις δεχτώ
στα χέρια μου αν πέσουν θα τις ξυλοκοπώ.

Η γκαντεμιά κι η ζήλια καθίσανε μαζί
στην πόρτα μου απέξω στο πρώτο το σκαλί.
Η γκαντεμιά κι η ζήλια καθίσανε μαζί
στην πόρτα μου απέξω στο πρώτο το σκαλί.