Της ψυχής μου ο χειμώνας, είναι αυτός που με φοβίζει,
και τα φύλλα της καρδιάς μου, ο αέρας τα σκορπίζει.
Κι έρχονται και κάτι βράδια, αξημέρωτα αδερφέ μου,
σε άνθρωπο να μη του τύχει, δε το εύχομαι ποτέ μου.

Λίγη αγάπη θέλω μόνο, λίγη αγάπη μου 'χει λείψει,
μια αγκαλιά να με ζεστάνει, σαν φωτιά να με τυλίξει.
Λίγη αγάπη θέλω μόνο, λίγη αγάπη τι ζητάω,
μια φορά θέλω να νιώσω, πως και εγώ κάπου χωράω.

Της ψυχής μου ο χειμώνας, είναι αυτός που με τρομάζει
κι όσο φεύγουνε τα χρόνια, είναι εκεί και με κοιτάζει.
Κι έρχονται και κάτι μέρες, ίδια η κόλαση αδερφέ μου,
τον παράδεισο να ψάχνω, που μου είχαν τάξει Θεέ μου.

Λίγη αγάπη θέλω μόνο, λίγη αγάπη μου 'χει λείψει,
μια αγκαλιά να με ζεστάνει, σαν φωτιά να με τυλίξει.
Λίγη αγάπη θέλω μόνο, λίγη αγάπη τι ζητάω,
μια φορά θέλω να νιώσω, πως και εγώ κάπου χωράω.