Έχει κίνηση στους δρόμους
μόνος με χιλιάδες μόνους πονάω, μ’ ακούς πονάω.
Η ελπίδα μου έχει σβήσει
άλλον έχεις αγαπήσει, ξεσπάω και μέσα μου σπάω.

Δεν μπορώ ούτε στιγμή
να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου
έχεις εγκατασταθεί στο υποσυνείδητο μου.

Δεν παραδέχομαι
πως σε έχω χάσει, όχι δεν το δέχομαι,
τις μαχαιριές του χρόνου τις ανέχομαι,
παλεύω με αναμνήσεις και σκιές.

Δεν παραδέχομαι
πως έχεις φύγει, όχι δεν το δέχομαι,
χιλιόμετρα οι καρδιές μας κι αν απέχουνε
εγώ κρατάω πόρτες ανοιχτές.

Δεν μπορώ ούτε στιγμή
να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου
έχεις εγκατασταθεί στο υποσυνείδητο μου.
Δεν παραδέχομαι.

Έχει κίνηση και βρέχει
το μυαλό μου όμως τρέχει σε σένα μόνο σε σένα.
Τα παράπονα μου χίλια.
πάθος, πόθος, τρέλα, ζήλεια μοιάζουν χάπια ληγμένα.

Δεν μπορώ ούτε στιγμή
να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου
έχεις εγκατασταθεί στο υποσυνείδητο μου.

Δεν παραδέχομαι
πως σε έχω χάσει, όχι δεν το δέχομαι,
τις μαχαιριές του χρόνου τις ανέχομαι,
παλεύω με αναμνήσεις και σκιές.

Δεν παραδέχομαι
πως έχεις φύγει, όχι δεν το δέχομαι,
χιλιόμετρα οι καρδιές μας κι αν απέχουνε
εγώ κρατάω πόρτες ανοιχτές.
Δεν παραδέχομαι.

Δεν μπορώ ούτε στιγμή
να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου
έχεις εγκατασταθεί στο υποσυνείδητο μου.