Οι σκόρπιες μνήμες απ’ το παρελθόν
απόψε μου δηλώνουνε παρών.
Χορτάριασε το μονοπάτι της καρδιάς,
χαθήκανε τα βήματα στο δρόμο
γευτήκανε τα χείλη μας τον πόνο.

Αγάπη μου πως ν’ αντέξω
σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή,
τη λογική έβγαλα έξω
μα η αλήθεια έμεινε μισή.

Και είναι ο χρόνος που με προσπερνά
άμμος στα χέρια που απλά κυλά.
Συννέφιασε μα ο ήλιος βγήκε πιο λαμπρός
ξημέρωμα στο δρόμο για χορό
φτωχός μα νιώθω πλούσιος οδοιπόρος.

Αγάπη μου πως ν’ αντέξω
σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή,
τη λογική έβγαλα έξω
μα η αλήθεια έμεινε μισή.