Ήταν μια φορά που η αγάπη είχε πάρει
κι έτσι ξαφνικά είχα φτάσει στο φεγγάρι,
ήταν μια φορά που είπα πως η γη δε με χωρά.

Ήταν το φιλί κάτι σαν αρχή, σαν τέλος,
σαν ανατολή και σαν πυρωμένο βέλος,
ήταν μια φορά που την ύπαρξη μου αφορά.

Πόσα χρόνια θα δίνω ακόμα
ψυχή και σώμα σαν να ‘ναι πάντα πρώτη φορά.
Οργή και πάθος κι αγάπες λάθος
στιγμές που βγαίνω απ’ την τρέλα στη συμφορά.

Ήταν μια φορά που οι καρδιές ήταν καράβι
και φεύγαν μακριά μ’ ένα άγγιγμα, ένα χάδι,
ήταν μια φορά που είχε χρώμα ακόμα η μοναξιά.

Ήταν οι φωνές άγιες μουσικές με στίχο
ήταν τα κορμιά σώζομαι απ’ το σωθήτο.
ήταν μια φορά που ένιωσα κι εγώ τη διαφορά.

Πόσα χρόνια θα δίνω ακόμα
ψυχή και σώμα σαν να ‘ναι πάντα πρώτη φορά.
Οργή και πάθος κι αγάπες λάθος
στιγμές που βγαίνω απ’ την τρέλα στη συμφορά.