Δεν είμαι ταυρομάχος να λέω ολέ-ολέ
με κολλητό σακάκι και στα μαλλιά ζελέ
Ο Ευρυσθέας όμως για να μου μπει στη μύτη
ζητάει να του φέρω τον ταύρο από την Κρήτη.

Αυτός δεν είναι ταύρος, αυτός είναι βουνό
εφτά χωράφια χόρτα μασάει για πρωινό.
Κι αν κάποιος κάνει λάθος να βγει στη φύση
αμέσως του την πέφτει για να τον κουτουλήσει.

Αχ, ταυράκι, μάθε τρόπους
μην πειράζεις τους ανθρώπους,
όλο γκρίνιες κι επεισόδια
έτσι κάνουνε τα βόδια;

Τα κέρατα τού πιάνει του σφίγγει τον λαιμό
σταμάτα να χτυπιέσαι και βγάλε το σκασμό.
Ο ταύρος γονατίζει και λέει βρε τον μπαγάσα
τι σιδερένια μπράτσα, μου κόπηκε η ανάσα.

Με κούρασες, μοσχάρι και θα με ξεκουράσεις
στην πλάτη σου θ’ ανέβω σαν στρώμα της θαλάσσης.
Ο ταύρος κολυμπάει good bye Κρήτη
τους χαιρετάει ο ήλιος από τον Ψηλορείτη.

Αχ, ταυράκι μου καημένο
κέρατο βερνικωμένο,
τα ’χεις κάνει όλα λίμπα
σκάσε τώρα και κολύμπα.