Στις δύο παρά πέντε, το πλοίο ξεκινά
Χωρίς το Ελισσάκι μου, δεν πάω πουθενά

Του ήλιου η αχτίνα, γαλάζια και χρυσή
Αφήνω την Αθήνα και τρέχω στο νησί
Στις δύο παρά πέντε, το πλοίο ξεκινά
Χωρίς το Ελισσάκι μου, δεν πάω πουθενά
Στις δύο παρά πέντε, το πλοίο ξεκινά
Χωρίς το Ελισσάκι μου, δεν πάω πουθενά

Σφυρίζει το φουγάρο, γελάει η μηχανή
Στη Μύκονο, στην Πάρο, του γλάρου η φωνή
Στις δύο παρά πέντε, το πλοίο ξεκινά
Χωρίς το Ελισσάκι μου, δεν πάω πουθενά
Στις δύο παρά πέντε, το πλοίο ξεκινά
Χωρίς το Ελισσάκι μου, δεν πάω πουθενά

Γοργόνες με καπέλα, δελφίνια με γυαλιά
Εφτά χρονώ κοπέλα, μ’ αστέρια στα μαλλιά
Στις δύο παρά πέντε, το πλοίο ξεκινά
Χωρίς το Ελισσάκι μου, δεν πάω πουθενά
Στις δύο παρά πέντε, το πλοίο ξεκινά
Χωρίς το Ελισσάκι μου, δεν πάω πουθενά