Τα πλούτη του κόσμου καμιά σημασία
δεν είχαν μπροστά στη δική μου ευτυχία
σαν ήσουν κοντά μου εσύ.

Τώρα της γης είμαι ο πιο πονεμένος
κι από αγάπη βαριά προδομένος,
κανένας ζητιάνος σε τούτη την πλάση
δεν έχει τη φτώχια μου τώρα που σ’ έχω χάσει,
αγάπη μου.

Τα χείλη μου πάντα σου ‘λεγαν τραγούδια
κι όπου πατούσα ανθίζαν λουλούδια
γιατί μ’ αγαπούσες εσύ.

Τώρα της γης είμαι ο πιο πονεμένος
κι από αγάπη βαριά προδομένος,
κανένας ζητιάνος σε τούτη την πλάση
δεν έχει τη φτώχια μου τώρα που σ’ έχω χάσει,
αγάπη μου.