Βασιλιάς και μάνι-μάνι
βγαίνει ο ήλιος απ' τη Μάνη,
χίλιους δυό αιώνες τώρα,
με χαλάζι και με μπόρα.

Πίσω απ' τους ψηλούς τους πύργους
είδε Πέρσες, είδε Μήδους,
Αρβανίτες , Τούρκους, Σλάβους,
και τους έκανε όλους σκλάβους.

Και γυρίζει και γυρνάει
και ποτέ δεν σταματάει,
και κερνάει τη Ρωμιοσύνη
φως απ' τ' άστρα, ορθή να μείνει
Μένει ορθή και μάνι-μάνι,
βγαίνει ο ήλιος απ' τη Μάνη
και φωτίζει σαν τη δάδα
τη μανούλα την Ελλάδα.

Παλληκάρι μάνι-μάνι,
βγαίνει ο ήλιος απ' τη Μάνη,
σε Ταϋγετο κι Ευρώτα,
στου Παράδεισου την πόρτα.