Απατηλέ ονειρευτή, ανυπότακτε

εραστή του γραμμο-φώνου

Ευνουχισμένε θηραματιστή των

άσκοπων κατηγοριών μας



[Εγώ Μιγέλ τον πόθο σου δανείζομαι]



Μάταιος, πικρός, πικρόχολος, στομφώδης και

πυρσόλεκτος

Άτεχνος πολεμιστής, οραματιστής της ατέρμονης

σιωπής μας

τραγελάφης των απατηλών συναγωγών

μας

ελεύθερος του ψεύδους μας

Αβέβαιος ερωτύλος, ανασκοθήρας-πρωτάγων

των σάπιων μήλων του παραδείσου μας



Ω! Μιγέλ, άσε με να σε (δανειστώ)



Εγώ, ανάμεσα στους λεπρούς στοιβάζομαι

στις λοξο-θήρες των βεβιασμένων

επιλογών μας



Ω Μιγέλ!

Άσε με, άσε με,

άσε με



στην τυφλἠ υπακοή σου,

λεπρός την πλάκα μου ακουμπάς,

εγώ, τα βάσανα μας



Ω Μιγέλ! Εσύ λεπρός πώς θα ‘ναι εκεί κάτω;

μην απαντήσεις,

(δεν σε αγγίζω)



Σώθηκαν οι τυφλές αναστολές μας;



[Μιγέλ], θα έρθεις να μας πάρεις;