Ανταμώνομαι συχνά με τα σύννεφα,

συχνότερα με το κλάμα τους,

μ’ αρέσει, δεν είναι πως δεν μ’ αρέσει,

μα να, έχω την αξίωση και ο ήλιος

να περνά από τα μάτια μου

μεταβιβάζοντας μια στάλα φως

στο ρημαγμένο μου ανοίκειο κόσμο.