Χαρω τα μαγουλάκια σου που χουνε λακουβακια
Κι φίλησα τα μια φορά κι είμαι να πιω φαρμάκια

Χαρωτο το κορμάκι σου και πως θα τ αγκαλιάσω
Δεν τη δειλιω τη νιότη μου κοντά σου κι ας τη χάσω

Χαρώτα τα χειλάκια σου που ναι σα το κεράσι
Και φίλησα τα μια φορά και μ έχουμε γεράσει

Χαρω τόνε το μπέτη σου χαρώ την αφεντιά σου
Μικρή μου και να ποθαινα μέσα στην αγκαλιά σου

Χαρω τα γω τα αυτάκια σου γιαντα με τυραννουνε
Και σου φωνάζω σ αγαπω κι αυτά να μην ακούνε

Χαρω τα τα χεράκια σου που ναι άσπρα σα το χιόνι
Σα την απάτητη κορφή π άνθρωπος δε σημωνει

Χαρω το λακουβακι σου απου χεις στο πηγούνι
Χίλιες φορές το φίλησα και εσύ με λες τζιγγουνη