Ακούω βήματα στην πόρτα μου απέξω
κι αναρωτιέμαι ποιός να με έχει θυμηθεί.
Δεν περιμένω πια να έρθουν χελιδόνια,
γιατί τα όνειρα τα έχω αρνηθεί

Αν είσαι εσύ που ξαναγύρισες μετανοιωμένη,
είσαι μια ξένη, φύγε, μη σε ξαναδώ.
Δεν είμαι εδώ, δεν είμαι εδώ,
δεν είμαι εδώ, δεν είμαι εδώ.

Τα φύλλα πέφτουνε, πολύ νωρίς βραδιάζει,
σαν την καρδιά μου μοιάζει κι ο ουρανός.
Που πήγαν οι γιορτές, που πήγε το φεγγάρι
κι οι νύχτες γίνανε ατέλειωτος καημός.

Αν είσαι εσύ που ξαναγύρισες μετανοιωμένη,
είσαι μια ξένη, φύγε, μη σε ξαναδώ.
Δεν είμαι εδώ, δεν είμαι εδώ,
δεν είμαι εδώ δεν είμαι εδώ.