Έκοβε τα μαλλιά του στους διαδρόμους

της πολυκατοικίας. Διερωτόμουν,

μαζί του στο ανσανσέρ, ενώ ανερχόμουν

στον τρίτο, με ψαλιδισμένους ώμους

από τον φόβο: Δεν έχει καθρέφτες

στο σπίτι; Με κεριά, μου είπαν κατόπιν,

πως τη δόση του φτιάχνει. Με δε φταις

αγόρι μου, του φέρναν γάλα (και το ’πινε


όλο), γειτόνισσες συντρέχτρες, που είναι

δύσκολη η ζωή. Τα Γράμματα σ’ έναν

νέο ποιητή, βρήκα μια νύχτα στη θυρίδα.


Ξέσπασε πυρκαγιά· τον βάζαν, είδα,

στο κλουβί, καθώς έπαιζε KillBill―και

με ρώτησε αν διάβασα τον Ρίλκε