Μάγοι λύγισαν στο δρόμο
τ’ άστρο είχε χαθεί
στο ταξίδι σου στο χρόνο
αλμυρό νησί.

Πήρε γεύση από χώμα γεύση από νερό
χαμογέλασες στον κόσμο ένα πρωινό
χαμογέλασες στον κόσμο ένα πρωινό
πήρε γεύση από χώμα γεύση από νερό.

Στη Φαιστό ο ήλιος
στην Κνωσσό το χρώμα
άκου οι σειρήνες τραγουδούν.

Χνούδεψε το πρόσωπό σου
στο μυαλό φυγή
έλα που κέντρα γνώσης
χάσκουν σαν πληγή.

Μια πληγή που στάζει αίμα κι έχεις προδοθεί
νεκροζωντανή εικόνα που έχεις ξεχαστεί
νεκροζωντανή εικόνα που έχεις ξεχαστεί
μια πληγή που στάζει αίμα κι έχεις προδοθεί.

Στης ελπίδας το λιμάνι
κάτι ναυαγεί
είναι οι γλάροι λερωμένοι
θάλασσα νεκρή.

Πόλη που σε καταπίνει σαν παραδοθείς
μια σοφία θα σε σπρώχνει να αντισταθείς
μια σοφία που ουρλιάζει να αντισταθείς
και στην πόλη που βουλιάζει μην παραδοθείς.

Στη Φαιστό ο ήλιος
στην Κνωσσό το χρώμα
άκου οι σειρήνες τραγουδούν.

Έρωτας θανάτου γνώση
ήρθε με φυγή
το κορμί της το κορμί σου
κι έπειτα σιωπή.