Λάμπουσα καλλονή Βυζαντινή
αναδύεται Σιβυλλική ή Πόλις
μέσα απ’ τον υδάτινο εναγκαλισμό
Δύσης κι Ανατολής
δύο ανόμοιων αδελφών

Μορφή πού χάνεται στην αχλή των θρύλων
η ίδια η φύση της ένα μυστήριο
οι πιο παράξενοι λόγοι
οι πιο παράξενοι μύθοι
κάθε είδους εξηγήσεις
επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά

Ποια νά ήταν πραγματικά;

Προσπαθούμε να κατανοήσουμε
την ιστορία του εαυτού μας
τα ερωτήματα μάς κοιτάζουν κατάματα
αλλά εμείς ας μην κοιτάμε αλλού
οπουδήποτε αλλού

Όσα η Πόλις έχει δει
τυλίγονται στη σιωπή
διαχρονική παρουσία αλκής
εκπέμπει αθέατη ακτινοβολία
εμπεριέχει σημασία και νοήματα
ένα θάμβος αόρατης ενότητας
η άφθαρτη ομορφιά της
αναγελά μ επίγνωση τ’ ανθρώπινα

Κωνσταντινούπολή

Ωραία και πέραν των στυγερών δολοπλοκιών
Ωραία και πέραν των αιματίνων ιματίων
ως γενναιόφρων, αναδίνει θεϊκή μαρμαρυγή
το κάλλος της εκτυφλωτικό διά μέσου αιώνων
το κάλλος της οικουμενικό ως το Θείον
μοιάζει ν’ αποτελεί εμπόδιο
στο να καταλάβουμε ποια είναι

Αλλ’ η Πόλις ανήκει σε μια άλλη διάσταση
ο λόγος της είναι η σιωπή
όπως ένας χρησμός
κι όταν δεν κατανοείς
το χαμόγελό της μοιάζει με θλίψη
επιτέλους τη συναντάς
και την αποκαλείς
Θεά

Στέκει στο βάθος
Βασιλεύουσα
κι αναμένει να μας υποδεχτεί
καλοσυνάτα