Το είχα πάρει απόφαση να μην ξαναγυρίσω
Όταν με παράτησες δειλά ένα πρωί
Τώρα έξω απ `τη πόρτα μου ζητάς να σου ανοίξω
Λες ακόμα νοιάζεσαι και μ `αγαπάς πολύ

Περίμενες να έρθω σφιχτά να σ `αγκαλιάσω
Και μ `ένα κοίταγμα σου τα πάντα να ξεχάσω
Περίμενες πως ίσως εγώ σε συγχωρήσω
Μα έλα που δε θέλω ξανά να σ `αντικρίσω

Περίμενες δε θα `χα τη δύναμη ν `αντέξω
Την δύσμοιρη καρδιά μου εγώ δε θα ελέγξω
Περίμενες θα μείνω μονάχη να πεθαίνω
Και μες στις κρύες νύχτες εσένα να προσμένω

Δεν το υπολόγιζες εγώ πως θ `αντιδράσω
Μια ζωή το θύμα και ποτέ η δυνατή
Τώρα πια αγάπη μου τα πάντα θα ξεχάσω
Κι αν σε στεναχώρησα με συγχωρείς πολύ