Μες τα μάτια της πλανιεμαι και ακροβατω
Και τα βλέφαρα σαν γέρνει ερημιά πατω.
Είσαι αδιάβατο ταξίδι πέλαγος βαθύ
Σε μια ξοβεργα ο πόθος πως μπορεί κι ανθεί
Το κρυμμένο μου μαράζι δεν τ'ομολογω,
είναι οτι μου έχει μείνει,
το'χω φυλαχτό.,
Μες τ'αποκρημνα χαρακια τρέχω ολημερίς,
Μες τα μάτια μου ο κόσμος νύχτωσε νωρίς.
Στα σαράντα κύματα σου είμαι μοναχός,είναι άδικο τα βράδια να'μαι μοναχός.
Μες την άγρια τη νύχτα λέω φωναχτά,
Στη βαριά μου την αγρυπνία πόσο με πονά.
Το κρυμμένο μου μαράζι δεν τ'ομολογω, είναι ότι μου έχει μείνει,το'χω φυλαχτο