Μια μάνα που `χε ένα γιο,
μα ήταν λωλοπαρμένη
δεν είχε την υπομονή
για να το αναθρέψει,
και στην ποδιά της το `βαλε,
πάει να το ρεματίσει.

Στο δρόμο που επήγαινε,
στη στράτα που πηγαίνει
μια πέρδικα την απαντά,
μια πέρδικα της λέγει:

Μωρή σκύλα, μωρή άνομη,
μωρή μαριολεμένη,
εγώ έχω δεκαοχτώ πουλιά,
πάσχω να τ’ αναθρέψω
και συ έκανες χρυσόν υγιό,
πας να τον ρεματίσεις;

Και στην ποδιά της το `βαλε,
στο σπίτι της πηγαίνει
το έβαλε στην κούνια του,
το τραγουδά και λέει:

Γιε μου σαν γίνεις κυνηγός,
σαν γίνεις παλληκάρι,
σαν ανταμώσεις πέρδικα,
να μην τήνε σκοτώσεις.
Η πέρδικα είναι η μάνα σου
κι εγώ η μητριά σου.