Τα παιδικά μου παραμύθια
δεν είχαν δράκους και νεράιδες
ήτανε όλα αληθινά
αυτοί που τα ‘λεγαν με πόνο
τα ‘χανε ζήσει τραγικά

Βομβαρδισμοί στη Σαλονίκη
κι η πείνα χάρος που θερίζει
Σμύρνη αρχόντισσα κυρά
γίνεται στάχτη σε μια νύχτα
αχ τι καημός η προσφυγιά
άχου πατρίδα μου γλυκειά

Και μέσα από τα παραμύθια
έψαξα να βρω την αλήθεια
για την πατρίδα μου τη δόλια
που ‘δωσε αίμα στους αγώνες
και δε λογάριασε θυσία
στο τέλος μέτρησε τα βόλια
κέρδισε τόση απελπισία

Και μέσα από τα παραμύθια
έψαξα να βρω την αλήθεια
για τις χαμένες μας πατρίδες
που φύγαν σαν τα χελιδόνια
κι άφησαν πίσω τους ορφάνεια
στο τέλος σβήσαν οι ελπίδες
κι όση είχαμε υπερηφάνεια

Τα παιδικά τα παραμύθια
που ίσως κάποτε θα λέω
δε θέλω να ‘ναι αληθινά
φοβάμαι μήπως τα ΄χω ζήσει
κι έχω φωτιές μες στην καρδιά