Μπορεί να με δεις
κάποια νύχτα στους δρόμους
να σέρνομαι τρικλίζοντας
μόνος με μάτια που βγάζουν φλόγες .

Μα μη φοβηθείς
τους χαμένους μου κόσμους,
τα κρυμμένα σημάδια μου,
και της ζωής μου τις άδειες ώρες.

Είμαι μονάχος μέσα στη νύχτα,
στης ερημιάς μου τη φυλακή.
Είμαι μονάχος μέσα στη νύχτα
και σε θυμάμαι κάθε στιγμή.

Μπορεί να με δεις
στα υπόγεια της θλίψης,
στου πιοτού το μονόλογο
όταν ζαλίζω το όνειρο μου.

Μα μη φοβηθείς
την πληγή μου ν’ αγγίξεις,
η μορφή σου δεν έσβησε
πάντα πλανιέται μέσ’ το μυαλό μου.

Είμαι μονάχος μέσα στη νύχτα,
στης ερημιάς μου τη φυλακή.
Είμαι μονάχος μέσα στη νύχτα
και σε θυμάμαι κάθε στιγμή.