Λευκά μαντήλια είναι οι γλάροι μου
χίλια ταξίδια στις ερημιές,
κόκκινα χείλια στο μαξιλάρι μου
μικρές πατρίδες οι ξενιτιές.

Καράβια είναι τα κορμιά
και τα λιμάνια αγκαλιές,
μια θάλασσα η μοναξιά
οι φάροι είναι οι ψυχές.

Οι κεραυνοί μες στην παλάμη μου
στα πέλαγα βρέχει φωτιές,
ο ουρανός είναι ταβάνι μου
κι όλο μακραίνουν οι στεριές.

Καράβια είναι τα κορμιά
και τα λιμάνια αγκαλιές,
μια θάλασσα η μοναξιά
οι φάροι είναι οι ψυχές.