Το χελιδόνι πέταξε
κι άφησε τη φωλιά του
καινούρια μέρα έφεξε
κι άνοιξε τα φτερά του.

Και πίσω απ’ το παράθυρο
στέκομαι και το βλέπω
δάκρυ στα μάτια κύλησε
που εγώ φτερά δεν έχω.

Το χελιδόνι γύρισε
πάλι μες τη φωλιά του
το περιμένει η αγάπη του
με τη ζεστή αγκαλιά του.

Μα εγώ δεν έχω ούτε φωλιά
ούτ΄ αγκαλιά για μένα
πίσω απ’ το παράθυρο
όλα τα βλέπω ξένα
μου κλέψανε τα δυο φτερά
χέρια αγαπημένα.