Πίσω από τις καλαμιές
ήρθες στον ύπνο μου εχτές
και με φιλούσες στα μαλλιά
και ξαναζούσα τα παλιά.

Νά’ταν ο πόνος μια ματιά
το δάκρυ μια σταλαματιά
να’ταν φτερό ο χωρισμός
να τονε πάρει ο ποταμός.
Θά’ταν αλήθεια κι οι στιγμές
πίσω από τις καλαμιές.

Πίσω από τις καλαμιές
σ’ άνοιξα χέρια κι αγκαλιές,
κι ήσουν δικός μου ως το πρωί
αλλά με ξύπνησ’η ζωή.