Η ΜΟΔΙΣΤΡΑ

Με μια βελόνα και την ραπτομηχανή
μονάχη πάλευες άξιους γιούς να βγάλεις
στην κοινωνία των Ανθρώπων να μας βάλεις
να κάνουμε όνομα ,,, να γίνουμε τρανοί.

Με πίστη δούλευες ,,, αγόγγυστα ,,, βουβά
καμάρι έκρυβες και πόνο μες το στήθος
με τον ιδρώτα σου χτιζότανε ο μύθος
τ`όραμα κένταγες στην κάθε βελονιά.

[ΡΕΦΡΑΙΝ]
=========
Μάνα μου ,,,
που με το Φως μαζί ,,, ,,, ενώθηκες
και στης αγάπης τα βουνά στρατοπαιδεύεις
θέλω να ξέρεις πως μαζί μου ταξιδεύεις
μα η ανάμνησή σου κόβει σαν γυαλί ,,,

[ΙΙ]
Βράχος ακλόνητος ,,, ακοίμητος φρουρός
τείχος γινόσουνα που έσπαζε το κύμα
βαρύ το τίμημα για της ζωής το νήμα
που νύχτα έκοψε με φθόνο ο εχθρός.

Μα ζεις στις σκέψεις μου εικόνα ζωντανή
σεπτή μορφή με οδηγείς όπου πηγαίνω
σε ονείρου πρόσταγμα ,,, γεννιέμαι και πεθαίνω
δίπλα σου βρίσκομαι παιδί για μιά στιγμή.

///