Τραγούδησε
τώρα που σου αφαιρούνε τη χαρά
τώρα που σε ρίχνουν
στο πηγάδι με όλες τις ελπίδες της απόγνωσης,
τραγούδησε την αγάπη
ύψωσε τη φωνή
στέριωσε την πίστη σου
και τραγούδησε το φως που θα `ρθει,
μέσ’ απ’ το αίμα, τα σπαρμένα κόκαλα
μέσ’ απ’ τα χαντάκια της πιο σκληρής ερημιάς,
γιατί δε θα λυγίσεις
σαν τα αγάλματα των ποιητών
γιατί δε θα ρίξεις την ψυχή σου στους σκύλους
γιατί θα τσακίσεις κάποτε τους δήμιους
όχι από μίσος, με γνώση
θα συνάξεις όλα τα κομμάτια
τα μέλη και το αίμα σου
θα ορθώσεις το καινούργιο σου πρόσωπο
στην αυγή της καινούριας ημέρας.

Τραγούδησε την αγάπη
που ανεβαίνει στις σκοτεινές σκάλες
όλα τα χαμένα καλοκαίρια στα νέφη των μαλλιών της
γυμνά τα πόδια στ’ αγκάθια,
τραγούδησε την πέτρα
τη θάλασσα, τη βροχή, τον άγριο άνεμο
το χέρι που κρατάει ζεστά ένα άλλο χέρι,
τραγούδησε με τη θηλιά στο λαιμό
γιατί θα `ρθει ο ήλιος και θα ποτίσει βαθιά τη γη
θ’ ανθίσουν οι ροδιές χαμόγελα κοριτσιών
κι η μέρα χαρταετός θα υψώνεται στα κουρασμένα μάτια,
τραγούδησε.