Επειδή είμαι εγιώ που γην
μπορώ να καρτερώ
ώσπου να γεμώσουσιν οι πέτρες μου νερόν
να γεμώσουσιν οι λάκκοι
να γεμώσει η δοξαμένη
να γεμώσει το αυλάτζιην να ποτίσουσιν οι λας

Τζι επειδή είμαι εγιώ που γην
μπορώ να καρτερώ
ώσπου να βλαστήσει το παμπάτζιην
να γεμώσει το κουκκούλλιν
να ανοίξει το καρύιν
να κάμει η αυκή δροσιάν να το συνάξουν.

Τζι επειδή είμαι εγιώ που γην
μπορώ να καρτερώ
ώσπου να δείξουσιν τα μηναλλάγια
να κάμει ο Νιόβρης θκυό νερά
να φκω στον κάμπον με τα βούθκια
σπόρον να σπείρω που ζυμπίλιν.

Τζι επειδή είμαι εγιώ που γην
μπορώ να καρτερώ ώσπου
να φκει ο φαρράς τζιαι το σιτάριν
να μεστώσει η κουτσούλλα
νάρτει ο μήνας θεριστής
σιήλιοι αρκάτες ταπισόν του
να θερίσουν με φασούλες
τζιαί να δήσουν τα δεμάθκια.

Τζι επειδή είμαι εγιώ που γήν
μπορώ να καρτερώ
την μάνα μου με την βουκάνην
να ζέξει τα βούθκια στο αλώνιν
να γυρίζουν ούλλον γυρόν
ν’ αλωνίσει το σιτάριν.

Τζι επειδή είμαι εγιώ που γην
μπορώ να καρτερώ
να φυσήσει ένας μαΐστρος
ν’ ανεμίσουμεν στ’ αλώνιν
να χωρίσει το σπυρίν που τ’ άσιερον.