Φαντάστηκα το ποίημά σου σαν κόρη βασιλιά
απόλαυση γυναίκας που ένας άνδρας πεθυμά.
Να λάμπει όπως το βράδυ στο τζάκι η φωτιά
με καλαμιές τριγύρω, με γαζία και μυρτιά.

Βρήκα τους στίχους σου γραμμένους καλλιγραφικά
μ’ όλα τα φωνήεντα αραδιασμένα τακτικά.
Θυμάμαι ποιήματα φίλων σου κακογραμένα
ενώ τα δικά σου ήταν πάντα φροντισμένα.

Άλλοτε είχες έμπνευση που κυλούσε σαν νερό
όμως το ποίημα αυτό μοιάζει με κηλίδα.
Κι επειδή πάντα σε κοιτώ σαν δικό μου υιό
θα είμαι αυστηρός και θα σε κρίνω με φροντίδα.

Δούλευε λοιπόν τα ποιήματά σου πιο πολύ
αν θέλει η γραφή σου νά `ναι πάντα αποδεκτή.
Αλλιώς των άλλων να φοβάσαι κριτική κακή
αφού συνέχεια ασκούνται νά `χουν γλώσσα καυτερή.

Μετάφραση: Ιωσήφ Βεντούρας.