Με φτερά για κάποιο άλλο φως
να ονειρευτώ
πως υπάρχουν όλα όσα δεν βλέπω,
σε κάθε παλίρροια της γης,
σε κάθε θάλασσα
να ξαναβρώ το αλμυρό σου χαμόγελο,
αυτό το χρώμα ματιών
που κανένα νερό δεν οξειδώνει..
Να ανάβουν φωτιές μέσα στη νύχτα
πυροτέχνημα
εκτίναξη αστεριών,
χέρια να βαστάζουν ένα μόνιμο φεγγάρι
ασπίδα,
σαν να μην πέφτει ποτέ βροχή,
άφαντοι κεραυνοί
κι εμείς απόμερα ηλεκτρισμένοι….
………
Άραγε πόσες φορές πριν αναπνεύσαμε;
Πόσες φορές ακόμη θα φτάσουμε ουρανό;