Είδα ενα όνειρο μικρό
που γλύκανε η καρδιά μου
Είχα φτερά πνοή γιορτή
Ψηλό το πέταγμά μου

Κι έψαχνα λέει στα σύννεφα
στην αγκαλιά του αγέρα
να βρω την ηλιογέννητη
του ήλιου θυγατέρα
στο πέταγμα μου

ΡΕΦΡΑΙΝ

Του ανέμου άστρο κι εγώ
το πιο μικρό
μες το φως της αυγής ανατολής
Μες το μπλε τ’ ουρανού
του γιορτινού
η ματιά μου δροσιά σταλαγματιά
με το φόβο γελά αχ πως πετώ
του ανέμου ψυχή κι εγώ
πως να σωθώ
να μάθω που πηγαίνω

Βρίσκω την ηλιογέννητη
στου σύννεφου την άκρη
φλόγα φωτιά στα μάτια της
χρυσή ειν’ η θωριά
αααχ η θωριά της

Αν θες να μάθεις που θα πας
και να σωθείς γυρεύεις
παιδί να γίνεις μάτια μου
στο μύθο να πιστεύεις

Παιδί να γίνεις μάτια μου
στο μύθο να πιστεύεις