Ατυχής και ζαλισμένος έπεσα σε μια λακκούβα.
Τι λακκούβα, λακκουβάρα κι όλους τους χωρεί.
Κόσμος σε απελπισία στη λακκούβα, στη λακκούβα.
Κάμερες και συνεργεία ωχου τι βουή!

Έξι εφτά είναι φτιαγμένοι στη λακκούβα, στη λακκούβα
και μια θεια μου ερωτευμένη πω πω τι ντροπή!
Σε λακκούβα ζοφερή όποιος πέσει πώς να βγει.
Σε λακκούβα ζοφερή όποιος πέσει πώς να βγει.

Σύμβουλοι Επικρατείας στη λακκούβα, στη λακκούβα
κι ο παπάς της ενορίας πω πω μη μας δει!
Και τα Σώματα Ασφαλείας με την κλούβα, με την κλούβα.
Να κι ο Υπουργός Παιδείας ωχου τι ντροπή!

Μη μου κάνεις τη λαχτάρα, δω και σένα στη λακκούβα.
Βρε καλώς τον τον Μητσάρα μέσα στην οπή!
Σε λακκούβα ζοφερή όποιος πέσει πώς να βγει.
Σε λακκούβα ζοφερή όποιος πέσει πώς να βγει.

Της ζωής η δυσκολία η λακκούβα, η λακκούβα.
Του εδάφους ανωμαλία, τρύπα ποταπή.
Τ’ άσπρο λέρωσα μακό μου στη λακκούβα, στη λακκούβα.
Σκόνισα τον εαυτό μου, ποιος να με σκεφθεί;

Έχει γούβα σαν την Κούβα στη λακκούβα, στη λακκούβα.
Όταν πέσεις συλλογιέσαι μπας και σηκωθείς.
Σε λακκούβα ζοφερή όποιος πέσει πώς να βγει.
Σε λακκούβα ζοφερή όποιος πέσει πώς να βγει.