Μικρές προσδοκίες
Ένας μισοτελειωμένος καφές
Μια τσαλακωμένη εφημερίδα
Αόριστες κουβέντες
που ανταλλάσσουν στόματα
Απόγευμα Κυριακής
το τραμ επιστρέφει γεμάτο
Μυρίζει ιδρώτα και άμμο
Ο ήλιος έβγαλε βόλτα
τον κόσμο στη θάλασσα
απ’ το λουράκι
με προσοχή
Σώματα αγγίζονται
Στροφές που γέρνουν επικίνδυνα
η μία στην άλλη
Στάσεις εναλλάσσονται
Μόνα σταθερά
η αρχή και το τέρμα
Σε μια διαδρομή
που διαιωνίζεται
Αντίτιμο ευτυχίας
ένα ακυρωμένο εισιτήριο
χωρίς επιστροφή
Το τελευταίο δρομολόγιο αργεί
Η νύχτα τώρα αρχίζει
Φτάνεις στον προορισμό σου
στο τέλος ποτέ…
Μια άλλη φορά
ίσως τολμήσεις
να κατέβεις αλλού
Εκεί που θα σε στείλουν
τα ανυπάκουα βήματά σου